این گزارش با استفاده از برنامه صفحه آخر تلویزیون صدای آمریکا(فارسی) تاریخ ۲۴/۱/۹۷ تنظیم شده است.
بیژن زنگنه: این دكل 88میلیون دلار از شركتی خریداری می شه كه حدودا 20 روز قبل از اون ثبت شده بود. یعنی اصلا ثبت شده بود و 20روز از عمرش می گذشت. چند روز قبل از خرید این دكل هم توسط شركت تاسیسات دریایی خود اون شركت میره از یك شركت دیگه ایی آرژانتینی یك دكلی می خره ، همین دكل را می خره 66میلیون دلار ، بعد می فروشه به این ها 88 میلیون دلار. همان روز خرید هم بدون اینكه دكل تحویل گرفته بشه این جور كه اسنادی هست كه به ما می دهند اون مدیریت شركت تاسیسات دریایی سند تحویل دكل را امضا می كنه ولی دكلی تحویل نمی شه بعد شروع می شه پول پیش پرداخت داده می شه كه 20درصد اول ، بعد از یك مدتی اون شركت صاحب دكل میاد قرارداد را فسخ می كنه چون پول بهش داده نمی شه از طرف این شركتی كه تاسیسات دریایی باهاش قرارداد می كنه ولی همچنان تا 88 میلیون دلار پول رو به او میدهند به حساب هایی می ریزند كه این شركتی كه بنام شركتی اسمش یادم رفت كه این رو می خره كه با تاسیسات دریایی قرارداد داره تمام پول را بهش داده میشه بدون اینكه دكلی تحویل داده بشه، اون هم كسی كه مالكش بوده، دكلش رو ورو میداره و میره پی كارش.
مجری: ببینید من باید یك توضیحاتی بدهم یك حرفهایی خیلی كلی گفت آقای زنگنه اون شركتی كه آقای زنگنه اسمش یادش نیامد شركت دینه اسمش، تا حدودی درست میگه ماجرا را ، شركت بازرگانی دین 20روز قبلش تاسیس میشه و دو روز قبلش هم دكل مثلا می خره از شركت رومانیایی یعنی واسطه میشه كه بده به شركت تاسیسات دریایی، حالا اینكه صحبت از آرژانتین و یونان و تركیه و كشورهای دیگه میشه تو كه حالا یك مقدارش آرژانتین را اشاره كرده آقای زنگنه و بقیه هم صحبت خواهند كرد در این باره، یا به دلیل اینه كه درباره دكل های حفاری مختلف صحبت می شه یا اون كشورها قرار بوده تحویل دهنده دكل قراضه باشند و نه سازنده دكل مثل تركیه مثلا ، دكل میره تركیه بعد از اونجا قراره بیاد ، حالا صحبت فقط یك دكل كه معروف شده به اسم فورچوال نیست صحبت 30تا دكله ،20تا دكل آبی و 10تا دكل خشكی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر