بررسی معاملات نفتی رژیم ایران - IPC بیع متقابل پیشرفته چیست؟
IPC) Iran Petroleum Contract) نوعی از قرارداد نفتی است که توسط شرکت ملی نفت ایران برای تشویق شرکتهای بین‌المللی پیشنهاد شده است. کلیه عملیات نفتی از اکتشاف و حفاری گرفته تا توسعه و بهره‌برداری و ازدیاد برداشت را شامل می‌شود و در پایان شرکت مربوطه بخشی از درآمد حاصله را به شرکت نفت خواهد پرداخت و این روند تا 25-30سال ادامه خواهد داشت.
یکی از متخصصان اقتصاد رژیم به‌نام دکتر درخشان می‌گوید: ”ویژگی بسیار مهمی که این قرارداد را از کلیه قراردادهای منعقده از امتیازنامه رویتر (۱۲۵۱ شمسی مطابق با ۱۸۷۲ میلادی که هیچگاه اجرا نشد) و امتیازنامه دارسی (۱۲۸۰ شمسی مطابق با ۱۹۰۱ میلادی) تاکنون متمایز می‌کند این است که هر شرکت نفتی خارجی که بخواهد در بخش بالادستی نفت سرمایه‌گذاری کند می‌بایستی شریک ایرانی داشته باشد. البته در 143سال سابقه قرارهای نفتی، هیچگاه حضور شرکت ایرانی، شرط لازم برای انعقاد قرارداد با شرکتهای نفتی خارجی نبوده است. با وجود این، در این پیش‌نویس ۱۳ صفحه‌یی در هیچ بند یا ماده دیگری به الزامات، تعهدات، مسئولیت‌ها، نحوه تأمین مالی و نقش این شرکت ایرانی در فرآیند اجرای قرارداد اشاره‌یی نشده است و همین امر، از کاستی‌های جدی این قرارداد نفتی محسوب می‌شود“.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر