هر چند رقابت برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی بین کشورهای تولیدکننده نفت در طی 55سال اخیر به‌دلیل فراوانی کشف منابع جدید انرژی در کشورهایی نظیر برزیل و آمریکا، شدت گرفته، ولی مدیران برخی از شرکتهای نفتی علاقمند به سرمایه‌گذاری در ایران، گفته اند: «مشخص نیست که آیا قراردادهای منعقده نیازمند تصویب مجلس ایران خواهد بود یا نه….»
از سوی دیگر، در سال جاری، مدیران ارشد شرکت ملی نفت ایران چندین نوبت تغییر کرده‌اند. کارشناس یک مؤسسه مشورتی غربی که در زمینه مذاکره با ایران با یک شرکت مهم خارجی همکاری می‌کند در این باره گفت: «وقتی شما به تهران می‌روید، می‌بینید که تیمی که داشتید با آن مذاکره می‌کردید به کلی عوض شده است».
یک مدیر نفتی از یک شرکت بزرگ بین‌المللی که در حال مذاکره با ایران است گفت: «من فکر نمی‌کنم که بدون موافقت مجلس ایران کسی برود و قراردادی با آنها امضا کند. شما چطور می‌توانید تضمین کنید که چنین قراردادی واقعی است، وقتی تصویب مجلس کشور پشت آن قرارداد نیست». مدیرعامل شرکت لوک اویل به‌طور واضح به این ملاحظات اشاره کرد و گفت: «با توجه به اختلاف‌نظرهای داخلی درباره IPC، برای سرمایه‌گذاری روسیه در ایران باید با دقت عمل کرد»..... پایگاه تحلیلی ”اویل پرایس“ نوشت: «تحریمهای تحمیل‌شده به صادرات نفتی ایران در گذشته باعث شد که این کشور نتواند با رقبای خود در اوپک رقابت کند. تحریمهای ایران این فرصت را در اختیار عربستان قرار داد تا با افزایش تولید نفت، سهم خود را در این 4 بازار مهم افزایش دهد. افزون بر این، عراق در این بازه زمانی توانست با افزایش تقریباً دو برابری تولید نفت خود، سهم بیشتری را به‌ویژه از سال 2011 تا 2014 در بازار اتحادیه اروپا، چین و هند به خود اختصاص دهد.
ایران در حالیکه عربستان و عراق از سال 2010 تولید خود را به ترتیب 15 و 90 درصد افزایش دادند، به‌دلیل تحریمهای بین‌المللی حدود 17 درصد از تولید خود را از دست داد و این کاهش سهم ایران در بازار جهانی نفت در مقطعی صورت گرفت که بهای این کالا در بالاترین سطح قرار داشت.
https://t.me/seda_naftgaran
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر