بررسی معاملات نفتی رژیم ایران و تاراج سرمایه ملی – قسمت هفتم

بررسی معاملات نفتی رژیم ایران- نقش روسیه و قراردادها
بررسی سیاستهای اقتصادی روسیه و تحریمهای چندگانه غرب برای روسیه و تحریمهای روسیه برای کشورهای دیگر هم‌چون ترکیه، نشان از نوعی تغییر در تاکتیکهای پوتین و دولتش می‌دهد و فضایی را برای اقتصاد ایران مهیا کرده که ظاهراً خوش آب و رنگ است اما نشان از وابسته‌تر شدن اقتصاد ایران به فدراسیون روسیه در حوزه‌های خاص دارد.
سفر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به ایران در اواخر نوامبر سال ۲۰۱۵، رویداد مهمی در مشارکت اقتصادی طی سالهای اخیر بود که در جریان آن اسناد مقدماتی در رابط با اعطای وام اعتباری صادراتی به میزان ۵میلیارد دلار به امضا رسید. آخرین اخبار حکایت از آن دارد که روسیه در وام اول به مقدار حدود دو و نیم میلیارد دلار به ایران واگذار خواهد کرد. که بخشی از وام مربوط به سرمایه‌گذاری نفت و بخشی مربوط به راهن وریل هزینه خواهد شد. دولت روسیه با دادن چنین وامی اهداف خاصی را در اقتصاد ایران مد نظر دارد اما بزرگترین اولویت روسیه بازگشت به بازار قراردادهای نفتی ایران در حوزه سرمایه‌گذاری و توسعه فناوری می‌باشد.

در دوران تحریم بین ایران و روسیه یک قرارداد به نام «تهاتر نفت» منعقد شد. ایران طبق این قرارداد می‌بایست روزی ۵۰۰ هزار بشکه نفت را به روسیه بدهد و طرف روسی در ازای ۵۰۰ هزار بشکه نفت، کالاهای مورد نیاز ایران مانند کالاهای فنی و صنعتی را تحویل بدهد.
شرکتهای «لوک اویل»، «گازپروم» و «روس اتم» و بقیه شرکتهای روسی درصدد بازگشت به عرصه انرژی نفت و گاز و انرژی هسته‌یی ایران و مایل به امضای قراردادهایی هستند. از دیگر حوزه‌هایی که طرف روسی و ایرانی تمایل شدید به اجرای آن دارند توسعه حفاری در بخش نفت است.
بنا بر اطلاعات فوق، روسیه طرح هماهنگ و مخربی را برای توسعه نفوذ خود در ایران هدف گذاری کرده است و این اطلاعات تکمیل کننده دیگر اهداف نفوذ بیشتر روسیه در اقتصاد ایران است و طرحهای قدیمی‌تر این کشور هم‌چون احداث نیروگاه دوم و کلنگ زنی آن نیز در حال بررسی است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر