این مقاله یک گزارش تحقیقاتی ارزنده درباره معاملات نفتی ایران است که در فرودین سال 1396 منتشر شده است. اما از آنجا که همین سیاست برباد دهنده سرمایه های نفت و گاز همچنان ادامه دارد اقدام به بازنشر بخشهایی از آن در بصورت قسمت به قسمت میکنیم. (ادمین کانال صدای نفتگران ایران)
بررسی معاملات نفتی رژیم ایران - مقدمه:
در آذر ماه 94 برای اولین بار بیژن زنگنه از قرارداد جدید نفتی با نامه IPC پرده برداشت. این قرارداد امتیاز اکتشاف و استخراج و بهره‌برداری و فروش نفت ایران به مدت ۲۵ سال را به شرکتهای خارجی واگذار می‌کند! قرارداد حتی توسط ایادی مختلف رژیم مورد اعتراض قرار گرفت که البته بخشی از اعتراض به‌خاطر دست دوم قرار دادن شرکتهای خدمات نفتی تشکیل شده در داخل ایران است که به‌طور عمده در تیول ”ستاد اجرایی فرمان امام“ است. این گزارش به وجوه مختلفی که باعث شده رژیم به این نوع قراردادها رو بیاورد، بررسی می‌شود.
در ابتدای مطرح شدن این نوع قرارداد که به IPC معروف بود، مورد اختلاف و اعتراض مدیر عامل شرکت نفت رکن‌الدین جوادی قرار گرفت و زنگنه او را عزل و با ”علی کاردر“ جایگزین نمود. این عزل و تغییر که تلاش می‌شد در ابتدا آن را استعفای جوادی وانمود کنند، بعداً از نشریات رژیم بیرون زد که زنگنه دنبال کسانی است که از او بی‌چون و چرا حرف شنوی داشته باشند، وی در پاسخ به انتقادهای مطرح شده از سوی مدیران و معاونان خود در وزارت و شرکت ملی نفت، تأکید کرده است که همه مدیران باید تابع تصمیم‌های وزیر باشند. به‌رغم این وضعیت، اختلاف‌های وزیر با برخی از معاونانش تشدید شده است؛ درست به همین دلیل سال گذشته «عباس شعری‌مقدم» که دوره بازنشستگی‌اش از سوی وزیر نفت تمدید شده بود، با صدور حکمی غیرمنتظره برکنار و «مرضیه شاهدایی» به‌عنوان مدیرعامل جدید شرکت ملی صنایع پتروشیمی و معاون وزیر نفت جایگزین وی شده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر