روز شنبه 8اردیبهشت مراسم نمایشی روز کارگر در پالایشگاه نفت تهران برگزار شد. با اینکه برگزاری نمایشی هفته کارگر برای جلوگیری از اعتراض سراسری کارگران بصورت کنترل شده و بسته انجام میشود اما گردانندگان اینگونه نمایشها مجبورند برای بازار گرمی بخش بسیار کوچکی از واقعیتها را بیان کنند که خود این توضیحات حساب شده ابعاد فاجعه بار وضیعت کارگران را بیان میکنداز جمله امسال یکی از سخنرانان این برنامه در پالایشگاه نفت تهران گفت: « امروز کارگران کشور ما بدترین شرایط امنیت شغلی را دارند و بیش از ۹۶ درصد از قراردادهای شغلی کارگران کشور ما موقت است و به همین دلیل تمام مواد قانونی تاثیر خود را از دست داده است و اجازه سوء استفاده و استثمار کارگران را به برخی از افراد سودجو داده ایم» وی در جای دیگری گفت: « بیش از ۴۵ میلیون نفر از جمعیت کشور ما امنیت شغلی ندارند» اما سخنرانان این برنامه های نمایشی هرگز جرات نمیکنند که مشخص کنند که وقتی اکثریت قاطع مردم ایران امنیت شغلی ندارند و .... ریشه اصلی و علت این همه ظلم به کارگران در کجای هرم حکومتی قراردارد و تلاش میکنند با مطرح کردن مسایل فرعی کارگران آگاه را با طرح بهانه های مختلف فریب داده و در چشم آنها خاک بپاشند تا از آتشفشان خشم کارگران و زحمتکشان برای احقاق حقوقشان علیه ریشه مشکلات جلوگیری کنند.
سالهاست که حکومت آخوندی برای آنکه بتواند تماما مراسم و گردهمائی های این روز را از خواسته های اصلی کارگران خالی کند، در یک تلاش فریبکارانه، به جای روز کارگر هفته کارگر تعیین کرده است. مطابق این حیله گری هفته کارگر هر سال از یک هفته قبل از روز اول ماه مه روز جهانی کارگر آغاز می شود و به این روز ختم می گردد. در تمام طول شش روز از طریق ابزارهای دولتی برای برگزاری مراسم مطلوب رژیم و کارفرمایان زمینه چینی می شود تا در روز هفتم دیگر هیچ نشانی از دادخواهی، از اعتراض و از ترقی خواهی در مراسمی که ظاهرا برای احقاق حقوق کارگران از طریق اتحاد و همبستگی برگزار می شود چیزی برجای نمانده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر