در شرايطي به استقبال روز كارگر ميرويم كه كارگران ايران بخصوص كارگران پيمانكاري از مينمم حقوق انساني و قانوني خود برخوردار نيستند. ما جمعي از كارگران و كاركنان پيمانكاري وزارت نفت در ايران، در آستانه روز كارگر كه روز همبستگي و دفاع از حقوق كارگران است، حمايت و همبستگي و برادري خودمان را با ساير همكارانمان در اين صنعت در سراسر ايران اعلام كرده و بويژه خواستار تامين و تضمين امنيت شغلي هستيم.ما نيروهاي پيمانكاري كه اكثريت 220 هزار كاركنان وزارت نفت را تشكيل ميدهيم فاقد امنيت شغلي و مينمم حقوق خود هستيم. حقوق ماهانه اكثريت ما زير خط فقر مطلقي است كه توسط كارشناسان اقتصادي در رسانه هاي ايران اعلام شده است. نا بساماني و عدم رسيدگي به وضعيت نيروهاي پيمانكاري صنعت نفت به شكلي است كه حتي هيچگونه آمار رسمي و دقيقي از آمار نيروهاي پيمانكاري در اين صنعت وجود ندارد. اين وضعيت درشرايطي است كه مطابق اعلام ارگانهاي رسمي بيش از 80% درآمد ارزي كشور ايران، از اين صنعت و بدست تواناي نيروهاي متخصص و زحمتكش آن تامين ميشود. در حال حاضر عده اي از همكاران ما درشهرهاي ايلام و عسلويه و گچساران و ساير نقاط ايران با وجود داشتن چند سال سابقه كار، در معرض اخراج و از دست دادن كارشان و عدم استخدام هستند و روزانه دست به اعتراض و تحصن و اعتصاب ميزنند بدينوسيله ما حمايت و همبستگي خودمان با اين عزيزان را اعلام كرده و خواهان احقاق حقوق آنها هستيم و تا به نتيجه رسيدن اعترضات آنها از حقوق مسلمشان دفاع ميكنيم.همانطور كه روزانه در اخبار صنعت نفت شاهد هستيم، بعلت شرايط سخت كار نيروهاي اين صنعت روزي نيست كه خبر حوادث تلخ منجر به فوت و نقص عضو و ... براي اين پرسنل زحمتكش را نشنويم در حاليكه كمترين حقوق آنها پرداخت نشده ونهايتا نيز به اين شكل ظالمانه اخراج ميشوند، اين وضعيت براي همه ما باعث ايجاد فشار روحي شديد و ناامني در زندگيمان شده است.
در حال حاضر با سياستي كه دولت براي واگذاري فعاليتهاي صنعت نفت و گاز و پتروشيمي به شركتهاي پيمانكاري اعمال ميكند، فقط بدنبال سود و كسب درآمد بيشتر بوده و كارگران پيمانكاري هميشه در معرض اخراج و از دست دادن شغلشان هستند. دولت و وزارت نفت با سياست «تفرقه بيانداز و حكومت كن» هم در بين پرسنل صنعت نفت با اشكال مختلف استخدام، تبعيض قايل شده و هم با وارد كردن شركتهاي پيمانكاري باعث پرداخت مينمم حقوق به كارگران اين شركتها شده است. در اين شرايط فقر و ناامني شغلي نيروهاي پيمانكاري بخاطر نگراني از دست دادن شغل خود، قادر به ايجاد تشكلهاي صنفي براي دفاع از حقوق اوليه نيز نيستند. ما در اولين قدم براي دفاع از حقوق همكارانمان و اعلام همبستگي با آنها در آستانه روز كارگر، خواستار برگشت نيروهاي اخراجي توسط شركتهاي پيمانكاري و استخدام نيروهاي بومي و پاسخگويي به درخواستهاي بر حق آنها بوده و حمايت خودمان را از اين همكاران عزيزمان اعلام ميكنيم و تا به نتيجه رسيدن نهايي خواسته هايشان به حمايت و همبستگي سراسري با آنها ادامه ميدهيم. جمعي از نيروهاي پيمانكاري صنعت نفت در تهران- آبادان- اهواز- عسلويه – بندرعباس- ايلام – گچساران- شیراز- مازندران-ماهشهر- سربندر -خرم آباد-آغاردالان (زاگرس جنوبی)10 اردیبهشت 1397
برای انتشار بموقع این اطلاعیه قبل از روز کارگر از همکارانمان در شهرهایی که مایل بودند که در این همبستگی سراسری شرکت کنند ولی اسامی شهرهایشان در اینجا نیامده پیشاپیش عذرخواهی میکنیم و در انتشار بعدی تکمیل میکنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر