صدای نفتگران ایران چگونگی برگزاری اولين روز جهاني كارگر بعد از انقلاب در 11 اردیبهشت 1358 در شهر شیراز

هوا گرم شده بود هنوز سرخي شقايقها در بلندي كوههاى اطراف شيراز ديده ميشد. خميني شب قبل سخنراني كرده  و در سخنانش برای زیر سوال بردن روز کارگر و همبستگی زحمتکشان در این روز گفت: همه كارگرند خدا هم کارگر است و ... . او در ضمن نيروهاي مترقي حامي حقوق كارگران را متهم كرد كه انها بدروغ خودشان را حامي حقوق كارگران ميدانند.
 آن روز در شیراز جمعيت كثيري  بيرون امده بودند  خانمهاى با حجاب و بي حجاب.  هنوز حجاب اجباري نشده بود. مردم بسيار نگران اينده و از دست رفتن آزادیها و ارزشهايي كه به بهاي سنگين  بدست اورده بودند، بودند.
 انها امده بودند تا روز مخصوص نيروي متحرك كشور و مدافع ازادي راتماشا كنند. نيروهاي مترقي و ازادي خواه مثل مجاهدين خلق و فداييان خلق هم به پشتباني كارگران و زحمتكشان ميتينگ بر گزار كردند. صداي بلند گوها بيشتر از همه جا از ميدان فوتبال حافظيه ميامد كه مجاهدين خلق متينگ داشتند. پلاكارد هاي زيبايي در حمايت از حقوق كارگران، اقوام مختلف ايران و حقوق زنان ديده ميشد. پلاكاردهاي زيادي هم  نه به حجاب اجباري بود.  در حقيقت آن روز نمايش قدرت بين نيروهاي ترقي خواه و نيروهاي واپسگرا هم بود. پلا كارتهايي از پالايشگاه شيراز، صنايع الكترونيك شيراز، لاستيك سازي بريجستون، روغن نباتي شيراز و زيمنس از زير قران بطرف دروازه اصفهان شيراز راه افتاد. 

بعد از ظهر حزب جمهوري اسلامى هم كه  خط حکومت را دنبال ميكرد با عده اي خلاف كار و چاقو كش شناخته شده شهر با اره و چكش ، تبر و چماق بر عكس از دروازه اصفهان بسمت دروازه قرآن حركت كردند تا ماهیت سرکوبگر خود را خوب بارز کنند. آنروز نيروهاي مترقي بقدري در سطح شهر زياد بودند كه حزب جمهوري توان هيچگونه عكس العملي را نداشت.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر