بررسی معاملات نفتی رژیم ایران- جمعبندی
پس از برجام رژیم امید به سرمایه‌گذاری شرکتهای معتبر نفتی با برطرف نشدن تحریمهای بانکی و تضمین‌های معتبر به شرکتهای خارجی نقش به آب گردید. رژیمی که طی مدت تحریم نتوانسته بود با شرکتهای بزرگ قرارداد ببندد خود را به‌طور خاص بعد از انتخابات آمریکا و انتخاب دونالد ترامپ در بن‌بست دید و شرکتهای مثل BP – total از قراردادهای نفتی با ایران به‌دلیل این‌که نمی‌خواستند تحریمهای آمریکا علیه رژیم را نقض کنند خود را کنار کشیدند.
رژیم برای ترغیب شرکتهای معتبر نفتی دست به اقدام وطن‌فروشانه زد و با تجدیدنظر در الگو قراردادهای پیشین، الگو جدیدی را به شرکتهای خارجه عرضه کرد که به‌نام IPC معروف شد. در این سرمایه‌گذاری امتیازات بسیاری زیادی را برای شرکتهای خارجی برای ترغیب به سرمایه‌گذاری در ایران در نظر گرفت. که با توجه به این امتیازات شرکتهای راغب به سرمایه‌گذاری بودند ولی هم‌چنان به‌دلیل بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی و تهدیدات آمریکا قدم پیش نگذاشتند.
مفاد این الگو قرارداد مورد اعتراض کارشناسان و ایادی رژیم قرار گرفت و وزارت نفت با تغییر 150 مورد در آن اسم آن را به ”بیع پیشرفته متقابل “ تغییر داد. این تغییرات هیچ تغییری در ماهیت قراردادها ایجاد نمی‌کرد.
اولین و تاکنون تنها شرکت سرمایه‌گذار در این پروژه‌ها شرکت اویل لوک روسیه است که با درک ناچاری رژیم وارد این سرمایه‌گذاری گردیده و در عمل تاکنون برای 7 حوزه نفتی قرارداد بسته است. مطابق این قرارداد ها شرکت اویل لوک اقدام به توسعه میادین نفتی طی مدت معین خواهد کرد و بعد از آن تا 25تا 30سال خود شرکت اقدام به فروش نفت کرده و صرفاً یک سهم به رژیم خواهد داد.
نوع قرارداد به‌گونه‌ای است که همه آن را عقب تر قرارداد دارسی در زمان قاجار می‌دانند و گفته می‌شود به‌رغم لفاظیها در آن، شرکت نفت که هیچ‌گونه کنترلی و نظارتی بر این قراردادها نخواهد داشت رو به اضمحلال خواهد رفت و توان فنی خود را هم از دست خواهد داد. و شرکتهای کوچک ایرانی نفتی در ایران سبز خواهد شد که در عمل هم جهت با منافع شرکت مادر یعنی اویل لوک خواهند بود. از همین الآن حوزه‌های نفتی به این شرکت واگذار شده است که ریسک ندارد و یا ریسک بسیار کمی دارد، چرا که اصولاً این حوزه‌ها، مشترک با کشورهای همسایه هستند. در واقع قبلاً توسط شرکت نفت ایران و متخصصان ایرانی کار اکتشاف و عمدتاً حفاری انجام شده است.
این نوع قرارداد زمینه بسیار خوبی برای چپاول داخلی توسط رژیم ایجاد کرده است به‌طوری‌که شرکتهای مختلف نفتی که عمدتاً به ستاد اجرایی فرمان خمینی و قرارگاه خاتم است مثل قارج روئیده و تاکنون نیز 2 قرارداد عمده علاوه بر قراردادهای قبلی را با وزارت نفت منعقد کرده‌اند در واقع تعداد شرکتهای تشکیل شده داخلی 37 شرکت بوده است که تنها 8 شرکت احراز صلاحیت شده‌اند و قادر هستند در زمینه اکتشاف و تولید فعالیت کرده و در قراردادها شرکت کنند. و تاکنون سه حوزه نفتی به این شرکت داده شده است و مسئول دفتر ستاد اجرایی فرمان امام می‌گوید این قراردادهای بدون ریسک است وگرنه وارد نمی‌شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر