اعتصابي كه چندتن از نفرات انبارها شروع كرده بودند در عرض كمتر از يكماه همه گير شد و رژيم آريامهري كمرشكن شد بعد از آن هرچه تلاش كرد مانند كسي كه در باتلاق گير افتاده باشد دست و پا زدنش بدتر او را در كام مرگ فرو مي برد و اين ضربه اي بود كه كاركنان شركت نفت با اتحاد و همدلي خودشان به رژيم زدند و او ديگر نتوانست كمر راست كند .
خود ما هم همانروز بعدازظهر مجددا از اهواز به آبادان برگشته و در جواب مسئولين اهوازي كه مي گفتند پس نمي خواستيد كار كنيد چرا آمديد تيز و مشخص گفتيم آمديم تا اهواز را به اعتصاب بكشانيم . ديگر ما از موضع قدرت ترسمان هم ريخته بود و اين را هم مديون جمع يكدست شركت نفت بوديم كه از ما پشتيباني داشتند و اين به ما قدرت مي داد كه مستقيم جلوي مقامات بالا ايستاده و حرف خود را از موضع قدرت بزنيم و همين هم كارمان را پيش مي برد.
حمله شبانه مأموران حكومت نظامي به اعتصابيون در اداره مركزي (مين آفيس)
روز سيزدهم آبان هم در تاريخ پالايشگاه روز بزرگي بود چرا كه رژيم اولين حمله سراسري را به اعتصابيون جهت ضرب وشتم از هر طريقي كه مي توانست حتي با تيراندازي و ايجاد رعب و وحشت براي شكستن اعتصاب اقدام كرد.
عصر آن روز قرار شد براي هماهنگي بيشتر نفرات از پالايشگاه به جنرال آفيس (اداره مركزي) رفته و آنجا اعتصاب را به تحصن تبديل كرده و از اين به بعد براي انعكاس بيشتر خبر اعتصاب تحصن در برابر ديدگان همه مردم باشد . فرماندار نظامي از ساعتها قبل هم به محل آمده تأكيد بر زمانبندي منع عبور و مرور مي كرد و اينكه تحصن غيرقانوني است و اگر بعد از ساعت نه شب كسي در محل باشد با شدت با او برخورد خواهد شد آرايش كامل حمله را هم گرفته بودند تصميم ما به ايستادن و مقاومت به هر قيمت بود راديو تلويزيون هم خبردار شد براي انعكاس خبر تحصن و اعتراض همه گير شده نفت گران اقدام كند فرماندار نظامي آبادان سرهنگ يغمائي هم آمده بود و با بلندگو دستي هم اعلام مي كرد كه كار شما قانوني نيست و از ساعت نه شب كه منع عبور و مرور است هم را دستگير كرده به زندان مي برد هرچه به ساعت نه شب مي رسيديم تهديدات بيشتر مي شد و در نهايت يك وقتي تعيين كرد كه نفتگران محل را ترك كنند وگرنه دستور حمله را مي دهد تعدادي مردم هم خود را به محل رسانده و در اطراف جمع شده بودند كه به هيچكس اجازه رفتن پيش نفتگران داده نمي شد حتي كاركنان كه براي شام به منزل رفته و برگشته بودند را هم با نشان دادن پاس شركت نفت راه نمي دادند و با حمله كردن مانع تجمع آنها مي شدند مسير را هم يكطرفه كرده بودند هركس مي خواست بيرون برود به او اجازه داده مي شد ولي براي وارد شدن و رفتن پيش بقيه نمي گذاشتند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر